Woda – źródło życia, to nieodzowny jego składnik bez którego nasze życie jak również życie roślin i zwierząt byłoby niemożliwe. Jest razem z powietrzem na pierwszym miejscu w hierarchii wszystkich potrzeb życiowych. Aby to zrozumieć, wystarczy sobie uświadomić, że średnio w ponad połowie nasz organizmu składa się z wody. Dlatego też w rozwoju każdego miasta budowa wodociągów stanowiła przełomowy etap poprawy jakości życia mieszkańców i stawała się impulsem do dalszego rozkwitu.
Jeszcze na początku dwudziestego wieku jedynym źródłem zaopatrzenia miasta w wodę pitną były studnie kopane. Zła jakość wody często była przyczyną licznych epidemii. Dlatego władze miejskie dążyły do budowy wodociągu. Pierwszy niezrealizowany projekt wieży ciśnień pochodzi z 1904 roku.
Miejska sieć wodno-kanalizacyjna w Międzyrzeczu zbudowana została w latach 1911-1916. Jednym z jej głównych elementów była oddana do użytku w 1916 r. wieża ciśnień o wysokości 49 m, która stała się dominantą architektoniczną miasta, a zarazem początkiem w pełni zmechanizowanych wodociągów miejskich. Dostępne dane wskazują, że w 1917 roku wtłoczono do miejskich wodociągów 2 200 m³ wody, natomiast w roku 1929 było to już 142 000 m³. Świadczy to o dynamicznym rozwoju sieci wodociągowej miasta. W tym też czasie zaczęły znikać rynsztoki i studnie miejskie z ulic. Dla porównania w 2014 roku dostarczono z miejskiej stacji uzdatniania wody 743 890 m³, a na terenie całej gminy 882 203 m³ wody.
Wieża ta służyła mieszkańcom Międzyrzecza do 1993 roku kiedy to wykonano nowa stalową wieżę o pojemności zbiornika 1200 m³. Obecnie woda dostarczana jest do miasta z wybudowanej w tym samym okresie stacji uzdatniania wody zasilanej z 12 studni głębinowych.
Równolegle z rozwojem sieci wodociągowej budowano infrastrukturę kanalizacyjną. Większość rurociągów kanalizacyjnych służy do dnia dzisiejszego, natomiast wyłączono z eksploatacji starą przepompownię główną ścieków zlokalizowaną przy ul Chrobrego i oczyszczalnię ścieków przy ul. Winnica. Starą oczyszczalnię zastąpiła mechaniczno-biologiczno–chemiczna oczyszczalnia ścieków wybudowana w 1995 roku w miejscowości Święty Wojciech. Rozwój sieci wodno –kanalizacyjnej przerwała wojna. W 1945 roku tuż po wyzwoleniu powstaje Zakład Wodociągów i Kanalizacji. Zakład zatrudniał 18 osób i dawał produkcję wody w wysokości 200 tyś m³ rocznie. Zakład działał przy ówczesnym Magistracie, a nadzór nad działalnością gospodarki komunalnej pełniło w tym czasie Ministerstwo Ziem Odzyskanych. W 1950 roku w oparciu o przepisy dekretu z dnia 26 października 1950r o przedsiębiorstwach państwowych powołane zostaje Miejskie Przedsiębiorstwo Gospodarki Komunalnej. Przedsiębiorstwo to przybrało formę przedsiębiorstwa wielobranżowego w skład którego wchodziły następujące branże: wodociągi i kanalizacja, zieleńce, łaźnia i targowisko, a następnie rzeźnia miejska oraz hotel i od 1958 roku oczyszczanie miasta. W następnych latach działalność przedsiębiorstwa rozszerzona zostaje o branżę pogrzebową (1961 r.), drogownictwo (1966 r.) oraz gazownictwo bezprzewodowe (1966 r.) W roku 1974 Miejskie Przedsiębiorstwo Gospodarki Komunalnej (jako przedsiębiorstwo bazowe) połączone zostaje z Miejskim Zarządem Budynków Mieszkalnych w Międzyrzeczu, Zakładem Gospodarki Komunalnej i Mieszkaniowej w Trzcielu, oraz Zakładem Gospodarki Komunalnej i Mieszkaniowej w Zbąszynku, tworząc Powiatowe Przedsiębiorstwo Gospodarki Komunalnej i Mieszkaniowej. W wyniku połączenia działalność przedsiębiorstwa rozszerzona zostaje o dwie nowe branże: mieszkaniową i ciepłownictwo. W wyniku przeprowadzonej w roku 1975 reformy administracyjnej , na mocy zarządzenia wojewody gorzowskiego powołane zostaje Przedsiębiorstwo Gospodarki Komunalnej i Mieszkaniowej , które swą działalnością objęło miasto i gminę Międzyrzecz, miasto i gminę Trzciel, oraz gminy Miedzichowo i Bledzew.
Postępująca w następnych latach decentralizacja i przekazanie kompetencji z zakresu gospodarki komunalnej dla gmin spowodowała, że poszczególne samorządy utworzyły własne przedsiębiorstwa. Wielobranżowość Międzyrzeckiego Przedsiębiorstwa Gospodarki komunalnej powodowała małą efektywność działania, i dlatego rozpoczęto proces przekazywania poszczególnych branż innym podmiotom. W pierwszej kolejności przekazano targowisko, rzeźnię, hotelarstwo, ciepłownictwo. Kolejnym krokiem był podział przedsiębiorstwa na spółki prawa handlowego . Zakres zbiorowego zaopatrzenia w wodę i zbiorowego odprowadzenia ścieków powierzono powołanemu 4 lipca 1996 roku Międzyrzeckiemu Przedsiębiorstwu Wodociągów i kanalizacji Sp. z o.o.
Działalność ta prowadzona jest zarówno na majątku własnym Spółki jak też na majątku dzierżawionym od Gminy Międzyrzecz.
W 2014 r spółka eksploatowała:
- około 140 km sieci wodociągowej magistralnej i rozdzielczej,
- 136 km sieci kanalizacyjnej ,
- 9 stacji uzdatniania wody i hydrofornie: Karolewo, Rojewo, Bukowiec, Kalsko, Kursko, Kęszyca, Kęszyca Leśna, Wysoka, Pniewo, Bobowicko (filtrostat),
- 52 przepompownie i tłocznie ścieków,
- 3 oczyszczalnie ścieków:
-w Św. Wojciechu obsługującą miejscowości: Międzyrzecz, Św. Wojciech,Bukowiec, Wyszanowo, Skoki, Kuźnik, Bobowicko, Żółwin, Kuligowo, Gorzyca, Kursko,
– w Kęszycy Leśnej obsługującej miejscowości: Kęszyca Leśna, Szumiąca, Kaława,Pniewo, Wysoka,
– w Kalsku obsługującą miejscowość Kalsko,
- 36 studni głębinowych na ujęciach wody z czego 12 zasila Stację Uzdatniania Wody Międzyrzecz.
Misją MPWiK jest dostarczenie Klientom czystej i zdrowej wody, oraz dbałość o środowisko naturalne. Zadanie to na dzień dzisiejszy realizowane jest poprzez umożliwienie z korzystania z sieci wodociągowej dla 92,7 % a sieci kanalizacyjnej dla 85,1 % mieszkańców gminy.
W najbliższych latach przewidziana jest budowa kanalizacji sanitarnej dla miejscowości Pieski, Kęszyca, Międzyrzecz Wybudowanie.